Vorige keer heeft Gert verteld hoe het er op z’n werk aan toegaat. Nu is het mijn beurt om wat meer te vertellen over mijn werk. Ik werk nu bijna twee maanden bij Tarasoft. De eerste paar weken verveelde ik me stierlijk, nou dat is inmiddels wel veranderd. Ze vertelde me dat het twee tot drie maanden zou duren voordat ik met klanten zou kunnen werken. Gelukkig veranderde ze van gedachten en na een paar weken mocht ik met mijn eerste klant aan de slag: Manitoba. Dat is een provincie in Canada en alle makelaars zijn aangesloten bij deze provinciale makelaarsvereniging. Deze klant had al een tijdje niet zoveel aandacht gehad en ik kon dus aan de slag met een lijst met meer dan honderd vragen, verzoeken en problemen. In diezelfde tijd werd me ook gevraagd om mee te lopen met een ander project: NWMLS. Staat voor North West Multi Listing Service en dat is de makelaarsvereniging voor Seattle (USA) en omgeving. NWMLS is de grootste en meest belangrijke klant die Tarasoft ooit heeft binnengehaald en we zijn nu bezig om Matrix daar te implementeren. Het idee was dat ik in de toekomst deze klant zou overnemen, dus ik heb me netjes ingelezen en bij wat telefoongesprekken gezeten. Toen kwam opeens de aap uit de mouw en bleek dat mijn twee collega’s die het project deden de week erna voor twee weken op vakantie gingen: tegelijkertijd. Of ik het project wilde waarnemen. Natuurlijk wilde ik dat wel, maar het was wel op heel korte termijn en er wordt niet zoveel (zeg maar bijna niks) gedocumenteerd bij Tarasoft en een echte overdracht werd er niet gedaan, dus het was echt de lamme leidt de blinde. Om een voorbeeld te geven: ik had niet eens een telefoonnummer van de projectleider van NWMLS. Maar goed, ik ben de twee weken doorgekomen met als resultaat dat ik nu twee klanten heb. Ik heb het zelfs druk, maar ik vind het wel heel erg leuk. En de dagen gaan nu lekker snel voorbij, in plaats van de eerste paar weken waar ik de tijd op de klok zat weg te kijken. Ik ben ook heel content met mijn collega’s. Het zijn allemaal hele leuke en behulpzame mensen. Het is echt een internationaal gezelschap, behalve Canadezen werken er ook vier engelsen, een duitser, een australier en nog een nederlander. Ondanks dat ik het nu best wel een beetje het druk heb, werk ik nog steeds normale tijden. Maandag en woensdag ga ik ’s ochtends met de bus. Ik scoor dan mijn kopje koffie in de stad en loop terug naar mijn werk. Dit is “mijn” koffietentje en het gebouw waarin ik werk gezien vanaf daar. Dit is de ingang van het gebouw en mijn werkplek. Ik weet niet of je het kan zien, maar daglicht op je werkplek vinden ze in Canada niet zo belangrijk. En de rest van het kantoor: Dinsdag, donderdag en vrijdag rij ik met Gert mee en sta ik om 7:00 uur in de sportschool. Ik heb inmiddels een jaarkaart gekocht, die voor 70% wordt vergoed door Tarasoft (goede werkgever, he?)
Op de terugweg neem ik de bus van 16:45 uur, of komt Gert mij ophalen, of tegenwoordig rij ik ook wel eens met een collega mee. Meestal ben ik om 17:30 uur wel thuis, heel acceptabel dus allemaal.
8 Comments
|
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |