De zomer is al weer een heel eind gevorderd en daarom is het nu tijd jullie iets te laten zien van hoe wij onze vrije tijd hier besteden. De gemiddelde Canadees beschouwt een straal van een kilometer of 200 rond zijn of haar woonplaats als zijn of haar achtertuin en wanneer ze daarin gaan recreeren dan doen ze dat door met een camper, trailer of tent naar een van de vele campings te trekken om vanaf daar te gaan wandelen, kajakken, kano-en of mountain-biken. De echte outdoor-Canadees neemt ook z’n waterscooter, motorboot en quad mee. ‘s- Avonds wordt er gebarbecued, bier gedronken en vuurtje gestookt. Dit alles gebeurt heel rustig en ontspannen en om een uur of tien ligt iedereen op een oor en is het stil. Er zijn verschillende soorten campings om naar toe te gaan: je hebt ze van het luxe type met een “full hook-up” voor de camper (elke plek heeft aansluiting op het riool, water, electriciteit en kabeltelevisie) tot de primitiefste met 1 of 2 “drop-down” toiletten en een handpomp voor water. Deze primitieve campings zijn vrijwel altijd onderdeel van de vele provinciale parken hier en liggen in de meest prachtige omgeving die je je maar kunt voorstellen; of het nu aan een stromende bergbeek, aan een prachtig meer of midden in een oud bos is. Wij trekken er zo ongeveer om het weekend en wanneer het weer het toelaat op uit in “onze achtertuin” en iedereen die ons een beetje kent, weet dat wij dan op zo’n primitieve camping staan. Zo’n weekend begint al op vrijdagmiddag wanneer Marjon wat eerder uit haar werk komt om een uur of drie, vier. De auto is dan al volledig gepakt met kampeerspullen, proviand en wandeluitrusting; daar heeft Gert als werkloze huisman natuurlijk alle tijd voor. Een half uur later zijn we onderweg en om een uur of zes zitten Gert en Marjon naast een opgezette tent aan een brandend kampvuur hun met zorg bereide avondeten naar binnen te werken. Op zaterdag en zondag wordt er gewandeld; maar niet voordat er in een nabij gelegen dorpje Canadees is ontbeten (eieren met bacon, worstje, toast en gebakken aardappelen) en een verse lunch is ingeslagen (lokaal gemaakte kaas en worst met vers gebakken brood of zoete broodjes en muffins). ’s-Avonds wordt er buiten de deur gegeten,want Gert weigert om op een primusje een of ander prutje in elkaar te flansen; dat druist namelijk te veel in tegen zijn kwaliteitsstandaarden als voormalig kok (pffff, wat een pretenties) (nee, voor hem is het ook weekend en hoeft ie niet te koken). Tsja en dan die wandelingen, of hikes zoals ze dat hier noemen. Die zijn natuurlijk fantastisch mooi en flink inspannend (dat ontbijt moet wel verbrand worden). Soms is het begin van zo’n wandeling makkelijk te bereiken en ligt die vlak bij een doorgaande weg, maar vaak moet er vele kilometers over ruige “logging-roads” worden genavigeerd om de “trail-head” net onder de boomgrens en in de “middle of nowhere” te bereiken. Zo’n avontuurlijke rit is voor ons al een deel van de lol en het resultaat is dat we een wandeling meteen in de meest spectaculaire omgeving kunnen beginnen. En zonder hele drommen andere wandelaars, want niet iedereen heeft zo’n tocht er voor over of is niet in het bezit van een auto met 4WD of AWD (die heb je vaak wel nodig om er te komen). Genoeg woorden geschreven, lijkt ons. Beelden zeggen veel meer! 17 juli: Davis Creek - gemakkelijk te bereiken, maar oh wat deden onze benen zeer na die steile klim. 7 augustus: Fry Creek Canyon - 18 km onverhard - maar een wel een goede weg - mooie redelijk makkelijke wandeling naar een spectaculaire ravijn, heerlijk geluncht langs de bergbeek - de waas die je op de tweede foto ziet, komt van de rook van de vele bosbranden in de buurt (paar honderd kilometer verder in de USA) 14 augustus: the Keyhole - 16 km over een veel bereden en daarom slechte onverharde weg de berg op - helaas het eindpunt van de wandeling niet gehaald, omdat het laatste stuk wel heel erg bergbeklimmen was – de herten langs het pad bleven gewoon door grazen. 21 augustus: Alps Alturas – 27,6 km onverhard over logging-roads de bergen in – we deden de wandeling met een ander stel, die zowel op de heen- als terugweg een lekke band kregen en dus met een sleepwagen naar de garage moesten worden gebracht – niet een wandeling voor mensen met hoogtevrees.
|
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |