We gaan al bijna weer weg, maar stukje bij beetje komen we erachter hoe het er hier nu allemaal aan toegaat op de lodge. De lodge is best wel groot: er is mij verteld dat er 160 bedden zijn voor gasten. De 160 bedden staan in allemaal gebouwen van verschillende grootte. Er zijn complexen waar 50 man kunnen slapen en gastenverblijven voor 2 personen. Daarbovenop komt dan nog de accomodatie voor ongeveer 50 seizoensmedewerkers en de huizen van de mensen (eigenaars en medewerkers) die hier permanent wonen. Het is grappig als we over de locatie lopen dan “vinden” Gert en ik nog steeds hutjes/huizen waar kennelijk mensen wonen. De lodge bestond dit jaar 50 jaar. Het is een familiebedrijf. De vader en ooms van Myrna Boulding (eigenares van de lodge) waren loggers; jawel, houthakkers. Ze hebben in de jaren 50 de vallei leeggekapt. Vervolgens is er een dam gekomen en is de vallei onder water gezet. Het prachtige meer waar we op uitkijken is dus helemaal nep! Nadat er niks meer te kappen viel heeft de familie het merendeel van het land verkocht. Een gedeelte hebben ze gehouden en onder de familie verdeeld. Myrna en haar man Jim zijn op hun gedeelte de lodge begonnen. Alle gebouwen die op de locatie staan zijn tweedehands. Het waren allemaal gebouwen die zijn gebruikt tijdens het kappen van de vallei, zoals hutjes voor de arbeiders, schuren etc. Ze hebben alle gebouwen verplaatst naar het stuk land en zijn zo de lodge begonnen. Jim en Myrna combineerde de lodge eerste met hun werk als leraar aan de middelbare school in Campbell River. De lodge heeft twee verschillende seizoenen:in de lente en de herfst doen ze outdoor educatie programma’s voor schoolkinderen. In de zomer zijn er “gewone” gasten. In de winter is de lodge gesloten. Gewone gasten kunnen hier een kamer of huisje huren en eventueel deelnemen aan outdoorprogramma’s. Je kan bijvoorbeeld met een gids een kayaktocht gaan maken, gaan rotsklimmen, een mooie bergtocht maken etc. Ook mensen die niet op de locatie verblijven kunnen zo’n programma boeken. Behalve slapen kan je ook eten op de locatie (daar weet Gert alles van). Er wordt ontbijt, lunch en avondeten geserveerd. Naast de gasten moet ook het personeel te eten krijgen. Dus op een drukke dag moeten er 200 – 250 mensen worden gevoed. Alle medewerkers eten in het buffetrestaurant (Whale room). Driemaal per dag klinkt er een bel die te horen is op de hele locatie: eten staat klaar. Ontbijt is van 7:30 – 8:30 uur. Lunch van 12:00 – 13:00 uur en avondeten van 17:30 – 18:30 uur. Als gast kan je kiezen of je in het buffetrestaurant of in het a la cart restaurant (Canoe club) eet. Het a la cart restaurant is alleen maar in de zomer open. Wanneer de schoolkinderen (volle bak, dus wel 160 kinderen) er zijn is het heel druk in het restaurant. Er zijn worden dan soms twee rondes per maaltijd georganiseerd. De schoolkinderen zijn van verschillende leeftijden. In de lente komen hier basisscholen en in de herfst meer middelbare scholen. De scholen hebben deze dagen in hun onderwijsprogramma opgenomen en komen dus ieder jaar terug. Outdoor eductie is hier sowieso serieuze business. Er lopen hier instructeurs rond met een universitaire”outdoor educatie” opleiding. De kinderen zijn hier ongeveer 4 dagen en gaan in groepen verschillende programma’s doen. Vaak zijn ze daarvoor meerdere dagen op pad (aan het kayaken of op een bergtocht) en dan keert de rust dus weer terug op de locatie. Naast de gewone gasten, de kinderen en de outdoorprogramma’s hebben ze hier ook nog met enige regelmaat trouwerijen. De trouwlocatie is echt prachtig: er wordt op het strand getrouwd. En de meeste bruiden komen per kano over het water aan, dus dat levert ook wel mooie plaatjes op. De trouwerij en het feest (inclusief eten) vinden allemaal op de locatie plaats en vaak blijven er ook veel bruiloftsgasten slapen natuurlijk.
De lodge verdient dus geld met ordinair toerisme, outdoor educatie voor kinderen en trouwerijen. En Gert mag daaraan in de keuken zijn steentje bijdragen. En ja, daar verdient hij ook nog wat mee.
Ariene
10/17/2009 03:16:40 am
Dat er niet gereageerd wordt betekent niet dat we (ik) het niet interessant vinden, hoor. Dat je dus niet ophoudt met zulke interessante verhalen te schrjven. Ik zou zeggen, vertalen en de lodge aanbieden. Zulke verhalen kunnen ze altijd wel gebruiken.
Gerben, Maaike en Esther
10/17/2009 03:33:54 am
Hé Gert en Marjon,
Joost
10/17/2009 09:32:10 pm
Hoi Gert en Marjon,
Marike
10/20/2009 04:46:44 am
Groot bedrijf kortom. Ik heb hun website nog 's bekeken met jullie verhaal in het achterhoofd. Waar gaan jullie straks naartoe, is dat al bekend? Comments are closed.
|
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |