We zijn gestrand in Princeton, omdat we zijn ingesneeuwd. Gisteren, maandag, zijn we vertrokken naar Kamloops voor onze sollicitatiegesprekken. We zijn op tijd vertrokken, want het is een hele rit (ongeveer 6,5 uur rijden). Onderweg moesten we (tot onze verbazing, dat hadden we even niet op de kaart gezien) een ferry nemen. Dat ging prima, want de boot ging ieder half uur, dus gewoon eventjes geduld hebben. Maar we zagen dat de ferry maar tot 10:00 uur ’s avonds vaart. Dus vandaag voor de terugweg besloten we om een andere route te kiezen, omdat we niet zeker waren dat we voor 10:00 uur bij de ferry zouden zijn. Het is wel 100 kilometer om, maar een betere weg om in het donker te rijden (het is hier nu om 16:30 uur pikkedonker). Onze sollicitatiegesprekken duurde langer dan we dachten. Dus we vertrokken later dan gehoopt. Op de terugweg naar beneden van de berg stond een auto met pech. We hebben de vrouw en twee kleine kindjes meegenomen en inKamloops afgezet, terwijl manlief achterbleef bij de auto. Weer wat extra vertraging. In Kamloops kwamen we er achter dat een koplamp het niet deed. En onderweg naar Merritt ervaarde we dat dat in het donker toch echt een probleem is. Dus in Merritt een nieuwe koplamp gehaald, die ik er wel eventjes in zou zetten. Bleek dat je daarvoor bij een Chevrolet de hele voorkant zo beetje moet demonteren. Gelukkig was er een behulpzame monteur die ons wel even wilde helpen. Na een half uur klungelen zat de nieuwe koplamp erin. Wij weer verder op weg. Het was inmiddels 18:15 uur en we moesten nog 6 uur rijden. Maar geen probleem, we zouden rustig maar gestaag doorrijden en elkaar regelmatig aflossen. Na ongeveer een half uur ging het sneeuwen, en niet zo zachtjes ook. Daar reden we dan in het donker. Door de sneeuw hadden we ongeveer 15 meter zicht. Doordat hier verder geen verlichting of paaltjes langs de weg staan heb je in het donker alleen de wegbelijning om je op te orienteren. Maar de belijning verdween al snel onder de sneeuw tot we echt niet meer zagen waar we reden, of waar we naar toe moesten. Gelukkig kwam er een auto voorbij die hier kennelijk wel bekend was en dat spoor konden we volgen. Over de laatste 35 km hebben we ongeveer een uur gedaan. Dus bij het eerste stadje dat we tegenkwamen zijn we gelijk gestopt. We overnachten hier in een motel en zien morgen wel weer verder. Het is nog steeds 5 uur rijden vanaf hier naar Nelson.
Hoe gingen de sollicatatiegsprekken? Ik ben aangenomen. Ik kan 30 November mijn schoonmaakcarriere beginnen. Gert hoort over 2-3 dagen of hij is aangenomen. We staan niet echt te springen om naar Kamloops te verhuizen, maar het is wel lekker om dit in ieder geval achter de hand te hebben.
2 Comments
Marike
11/17/2009 02:49:57 pm
Hee, een nieuwe baan. Da's in ieder geval iets. Sterkte met de sneeuw, hopelijk kunnen jullie vandaag wel gewoon weer door.
Reply
Gerben, Maaike en Esther
11/19/2009 02:45:45 am
Hoi Gert en Marjon,
Reply
Leave a Reply. |
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |