We zijn er dan wel weg, maar we willen toch nog wat kwijt over de tijd dat we bij de lodge verbleven. We hebben daar namelijk verschillende prachtige wandelingen gemaakt en die foto’s willen we graag laten zien. Een van de eerste dagwandelingen hebben we gemaakt op het Forbidden Plateau: Midden September zijn we, toen Gert twee dagen achter elkaar vrij was, naar Denman en Hornby Island gegaan. Het zijn twee eilandjes die tussen Vancouver Island en het vasteland inliggen. De eerste dag zijn we met de pont overgegaan naar Denman Island. Het was maar een korte tochtje, zo’n 10 minuten. Daar hebben we in een B&B geslapen. We zijn het eiland rondgereden en hebben een kleine wandeling gemaakt. S avonds werden we nog getrakteerd op een spektakel. Een compleet huis was op een trailer gezet om te worden verhuisd naar een andere plek in het dorp. De trailer met het huis stond precies naast het restaurant waar we wat gingen eten. Dus onder het genot van een pizza met een wijntje hebben we bekeken hoe ze een compleet huis onder de hoogspanningskabels door manoeuvreerden de weg op richting z’n nieuwe plek. De dag erna zijn we overgestoken naar Hornby Island, weer een korte overtocht met de pont. Je kan alleen op dit eiland komen via Denman Island. We waren op tijd opgestaan om de pont te halen. Het is tenslotte maar een klein pontje en we wilden ons van een plekje verzekeren. We waren er dus ruimschoots op tijd. Bleek dat we precies een overtocht hadden uitgekiend die is bedoeld voor transport van gevaarlijke stoffen en er mocht geen ander verkeer mee (ze reserveren ze een overtocht per week voor transport van die gevaarlijke stoffen ......). Dus na twee uur wachten konden we de boot op. Maar goed het was de moeite waard. Het leuke van die eilanden is dat je aan de ene kant het vast land ziet liggen en aan de andere kant Vancouver Island en dat omlijst door prachtige wolken. Tijdens de wandeling om Hornby Island hebben we zeehonden, otters en harlekijn-eenden gezien. Een paar dagen na ons uitje ben ik met twee instructices Crest Mountain opgelopen. Het is een wandeling van 5 km, maar in die 5 kilometer klim je 1250 meter. Dat betekent dus ongeveer 3 uur continu omhoog lopen er is bijna geen stukje vlak bij. Maar de beloning op de top is er dan ook naar. De eerstvolgende vrije dag van Gert hebben we samen de Bedwell lake wandeling gedaan. Dat is weer een dagwandeling. We hebben die in 2006 ook proberen te doen, maar moesten toen door de sneeuw, die er nog lag, omkeren omdat we het pad niet meer verder konden vinden. Dus was het heel leuk om deze wandeling nu echt helemaal te kunnen doen. Eind September zijn we weer twee dagen weggegaan. Weer naar twee eilandjes die tussen Vancouver Island en het vaste land inliggen: Alert Bay en Sointula. De eerste dag zijn we naar Alert Bay gegaan. Op het eiland woomt nog een vrij grote gemeenschap indianen, of zoals ze ze hier noemen: first nations. Ze zouden daar ook de grootste totempaal ter wereld hebben, maar die hebben we niet gevonden. De dag erna zijn we met de pont naar Sointula op Malcom Island gegaan. Dat is een oude Finse gemeenschap. Begin 1900 hebben zich een groep Finnen gevestigd hier om hun utopia daar te stichten. Dat is allemaal jammerlijk mislukt, maar er wonen nog steeds afstammelingen van deze groep. En het is nog steeds een prachtig eiland. Begin oktober heb ik (zonder Gert, want die was aan het werk) de mooiste wandeling van allemaal gemaakt naar King’s Peak. Deze berg is 2065 meter hoog en vanaf de lodge te zien. Ik heb de tocht mogen maken met twee instructeurs: Leslie (een Canadese) en haar Deense vriend Ulrik. De eerste dag zijn we na de lunch vetrokken en zijn in ongeveer drie uur naar de bergweide gelopen, daar hebben we gegeten en overnacht. De volgende dag zijn we naar de top gelopen en via de bergweide weer helemaal terug naar beneden. Daar hebben we 9 uur over gedaan. Zonder mij waren Leslie en Ulrik ongetwijfeld veel sneller geweest. Met mijn plattelandsbenen kostte het mij meer tijd om een richel af te komen. Bij iedere stap moest ik nadenken waar ik mijn voeten ging neerzetten, het was echt klimmen en klauteren, terwijl zij als een soort berggeiten over die berg heen huppelden; heel frustrerend. Ze zeggen dat het een kwestie van ervaring is. Maar goed het was een fantastische tocht en mijn persoonlijke hoogtepunt van onze tijd op de lodge. Zoals je kunt zien hebben we het hier niet heel verschrikkelijk.............
3 Comments
Marike
11/8/2009 06:52:09 am
Prachtige foto's!
Reply
yvonne
11/9/2009 01:54:57 am
hee wat een gafe foto's
Reply
Sloot
11/9/2009 05:42:52 am
Die foto's... daar word ik wel stil van. Geweldig!
Reply
Leave a Reply. |
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |