We zijn heel erg blij, want Hans en Barbara komen naar ons toe. We hoeven niet zo lang te wachten, want ze komen al de eerste week van Januari. Dat is maar goed ook, want we we kijken er heel erg naar uit en kunnen bijna niet wachten. Zo met de feestdagen voor de deur voelen we ons toch wel een beetje zielig. We kennen hier nog niet echt veel mensen, of zeg maar gerust: nog echt niet veel. Toch hebben we al wel wat sociale activiteiten gepland staan: ik ga volgende week maandag naar het dames kerstdiner van de kerk waar ik nu naartoe ga (ja, het is echt waar, Marjon gaat naar een damesuitje). Volgende week vrijdag zijn Gert en ik uitgenodigd voor een kerstborrel bij andere mensen van mijn kerk (ik weet niet wat Gert er voor een voorstelling van heeft, maar ik zit echt te hopen op het zingen van christmas carols rond een enorme kerstboom). Verder gaan we een dezer dagen gezellig op bezoek bij onze buren/huurbazen. Ze zijn weer terug van hun vakantie naar st. Maarten en hebben een lekker groot stuk Nederlandse kaas voor ons mee terug genomen (mjammie). Maar er gaat natuurlijk niks boven een week lang mogen genieten van de aanwezigheid van echte vrienden.
Hans en Barbara jullie moeten wel lekkere warme nachtstola’s meenemen, want het is hier al behoorlijk koud. ’s Nachts is het zo’n -15 C en overdag komen we niet boven de -10 C uit. Het is wel prachtig helder en zonnig. Door die kou hebben we een paar keer stroomuitval gehad. Hoe dat precies komt weet ik niet, maar het is wel lastig. Afgelopen maandag kwamen we eind van de middag thuis. Gert en ik hadden na zijn werk nog even gezwommen. We komen moe en hongerig thuis: geen stroom. Dus geen licht, maar ook geen verwarming en geen eten, want dat gaat ook op electriciteit. Nadat we een uur in de kou hadden gezeten met onze kaarsen en zaklampen , besloten we om dan maar wat in de stad te eten. Gelukkig was er weer stroom toen we terugkwamen. Dinsdagochtend bracht ik Gert weg naar z’n werk, viel de stroom weer uit. Ik moest tanken, want ik had niet meer genoeg benzine om nog een keer op en neer naar Nelson te rijden. Dus ik had geen andere keus dan te wachten bij de pomp tot ik weer kon tanken. Het duurde niet zo heel lang, maar doordat het -17 C vroor had ik het toch wel behoorlijk koud toen ik thuis kwam en daar was nog geen stroom........ Ik was net aan het bedenken om dan maar in bed te gaan liggen om het weer warm te krijgen, toen gelukkig ook hier de stroom weer aan ging. Ik hoop dat ze bij de electriciteitscentrale nu wel helemaal winterklaar zijn. Ik ben gisteren naar de kapper geweest. Je haar laten knippen is hier echt een samenwerkingstraject. Ze vragen de hele tijd of je vindt dat er bovenop nog wat afmoet, of het achter kort genoeg is enz. Ja, dat weet ik toch allemaal niet, ik ben geen kapper. Ik ben gewend dat ik gewoon kan gaan zitten en dan zeg ik””stukje eraf graag” en als ik dan mijn bril weer op doe, dan is het in orde. Hoe dan ook, het is weer gelukt en het ziet er weer piekfijn uit. Ik weet niet of dat echt een prestatie is, want volgens mijn valt er niet heel veel te verknippen aan mijn haar. Een van de redenen om naar de kapper te gaan, was om er netjes uit te zien voor mijn aankomende sollicitatiegesprekken. Op dat front verder dus nog geen nieuws. Ik heb nu wel weer een nieuwe bezigheid: studeren voor mijn theorie examen. Gisteren hebben we via de post eindelijk onze permanent resident kaarten binnen gekregen. Dat duurde heel lang, omdat eerst ons mailadres niet goed was doorgekomen bij het CIC (Citizenship and Immigration Canada). Toen de kaarten dan uiteindelijk werden opgestuurd waren Darch en Cat (onze vrienden in Merritt die we als postadres hadden opgegeven, omdat we toen nog niet wisten waar we zouden gaan wonen) net voor een maand op vakantie gegaan. Toen ze terug waren van vakantie hebben ze de post gelijk naar ons doorgestuurd, maar dat duurt dan ook nog een tijdje. Wat heeft dat met het theorie examen te maken? Nou, we moeten hier ons rijbewijs opnieuw gaan halen. Dat betekent theorie examen doen en opnieuw afrijden. En om dat te kunnen doen moet je je permanent resident card kunnen laten zien. Met je Nederlands rijbewijs mag je hier maximaal drie maanden rijden. We rijden dus eigenlijk al een maand “illegaal” rond. Maar goed, we hadden niet echt een keuze en ik ga nu zo snel mogelijk mijn rijbewijs proberen te halen. Ik vind het wel gek en spannend. Het is ook spannend omdat je je Nederlandse rijbewijs moet inleveren op het moment dat je praktijk examen doet. Haal je het niet dan krijg je het niet terug. Pas wanneer je slaagt krijg je ook je Nederlandse rijbewijs weer terug. In de tussentijd mag je dus niet rijden. Tenminste zoals ze dat hier doen: alleen met iemand naast je die wel een geldig rijbewijs heeft. En daar zit ook een beetje het probleem, Gert is namelijk twee maanden geleden zijn portemonnee met alles erop en eraan verloren. Ook zijn rijbewijs zat er in. Hij heeft een verklaring bij het RDW opgevraagd dat hij een Nederlands rijbewijs heeft. Hij rijdt nu rond met een internationaal rijbewijs wat hij nog had, maar zonder het originele rijbewijs is dat eigenlijk niet voldoende. Wat een zooitje, he? Ik hoop maar dat ik in een keer slaag en dat Gert snel die verklaring krijgt. Dan is alles weer netjes voor elkaar. We zijn in ieder geval blij met onze verblijfsvergunning:
2 Comments
Marike
12/9/2009 04:51:18 am
Jullie hebben al heel wat (mini-)drama's achter de rug: portemonnee kwijt, van de mountainbike gevallen, ingesneeuwd, zonder stroom in de kou... Veel succes met je nieuwe haar in de sollicitatie en rijexamen!
Reply
yvonne en harry
12/13/2009 02:39:36 am
wat fijn dat jullie nu je verblijfs vergunning hebben.en is het nog iets geworden met je sollisitatie?
Reply
Leave a Reply. |
AuthorDe belevenissen van Gert en Marjon in Canada. Archives
October 2010
Categories
All
Klik onderstaande button (RSS Feed) als je een mailtje wilt ontvangen wanneer de site wordt bijgewerkt. In de pagina die dan verschijnt moet je onder acties (actions, rechtsonder) de actie "Subscribe in Mail" selecteren. |